Z punktu widzenia biofizyki, metabolizm jest asocjacją i dysocjacją, tzn. tworzeniem nowych i rozkładaniem poprzednich form. W procesie tym biorą udział naładowane cząsteczki, jony, polaryzowane molekuły, dypole wody. Ruch jakiejkolwiek naładowanej cząsteczki, wytwarza wokół siebie pole magnetyczne, a nagromadzenie naładowanych cząsteczek tworzy dodatni lub ujemny potencjał. Zasady te umożliwiają przeprowadzenie terapii w sposób fizyczny, a nie chemiczny.
W jednym ze starych apokryfów chińskich, uczeń pyta mistrza Qi-gong: Czy to prawda, że w odległych czasach lekarze nie korzystali ani z ziół ani z akupuktury? Mistrz odpowiedział:
W odległych czasach energia przekazywana była bezpośrednio. Akupunktura i zioła, z których korzystamy dziś to jest krok do tyłu w porównaniu z bezpośrednią komunikacją energetyczną
Mądrość ta wskazuje na to, że we wszystkich procesach życiowych pierwotną siłą jest energia i komunikacja energetyczna, która pozwala na błyskawiczne przekazywanie informacji między strukturami biologicznymi. Można z tego wyciągnąć nastepujący wniosek: wpływając polem magnetycznym lub bardzo słabym prądem elektrycznym o odpowiedniej częstotliwości, można zmienić polaryzację w strukturach molekularnych i w bardzo krótkim czasie osiągnąć efekt, którego nie da się uzyskać stosując preparaty ziołowe lub chemiczne.
Psycholog Dr. David Feinshtein, powiedział że: „Częstotliwość elektromagnetyczna jest setki razy efektywniejsza od takich sygnałów chemicznych jak hormony i mediatory układu nerwowego w wewnętrznej komunikacji systemów biologicznych". Swoją opinię oparł on na badaniach przeprowadzonych w latach 70-tych przez biofizyka z Uniwersytetu Oxford C.W.F. Mc Clare i opisanych w wydaniu „Resonance in bioenergetics".(1)
„Dlatego nie ma co się dziwić temu, że odcinek czasu jaki potrzebny jest cząsteczkom chemicznym w drogach komunikacji biologicznej do przebycia odległości mniejszej niż centymetr, wystarczy aby fala eklektromagnetyczna pokonała ¾ odległości z Ziemi do Księżyca".(2)
Po raz pierwszy w 1920 r., rosyjski naukowiec Aleksander Gurwicz zaproponował, że podstawą struktury ciała i jego komórek jest promieniowanie pola elektromagnetycznego.
W tym samym dziesięcioleciu, Dr. Elmer Lund, profesor zoologii na Uniwersytecie w Teksasie stwierdził, że strukturę komórkową małych zwierząt można reorganizować, wpływając na nie wystarczająco silnym prądem elektrycznym, który stłumi pole elektromagnetyczne zwierzęcia. (4)
Kolejne badania Herberta Frohlich z Uniwersytetu w Liverpoolu pozwoliły na założenie, że fosfolipidowa warstwa ciekło-krysztaliczna pod błoną komórkową, wibrująca w pewnym zakresie częstotliwości (Frohlich-częstotliwość), może "synchronizować aktywność wszystkich białek i cały system" . Naukowiec zademonstrował, że przy osiągnięciu pewnego progowego poziomu mocy energetycznej "cząsteczki zaczynają drgać w zgodzie, aż do osiągnięcia wysokiego stopnia koherencji" (5)
Właściwości półprzewodnikowe tkanki łącznej, której komórki wchodzą w rezonans, zapewniają prędkość i energię, znacznie przekraczającą inne mechanizmy sygnalne.
Według Dr. Mae-Wan Ho, który twierdzi, że struktura krystaliczna tkanek i narządów prowadzi do harmonijnego rezonansu całej struktury organizmu: "Gdy koherencja osiągnie pewien poziom ... ciało zachowuje się jak kryształ ... Szczyt zostanie osiągnięty, gdy wszystkie atomy zaczną wahać się w jednej fazie. "(6)
Powyższe badania potwierdzają, że struktura organizmów biologicznych jest polowo-energetyczna i wszystkie struktury wewnątrzorganiczne mają indywidualne parametry biofizyczne, takie jak: częstotliwość drgań, polaryzacja, pole magnetyczne itp. Dotyczy to również wszystkich procesów regulacyjnych w organizmie, co oznacza że można wpływać na procesy biofizyczne odpowiednio dobraną częstotliwością, przywracając równowagę homeostazy.
Nie mamy pełnego obrazu oddziaływania indywidualnych częstotliwości na żywy organizm, niemniej można stwierdzić, że ich działanie dotyczy ogólnych procesów dla wszystkich komórek oraz podstawowych funkcji procesów życiowych, takich jak: normalizacja metabolizmu, energozabezpieczenia komórki, proces biosyntezy i oddychania tkankowego, itp . Ponadto wielokrotnie odnotowano, że dzięki zastosowaniu rezonansu indywidualnego do zabiegów terapeutycznych, doszło do przywrócenia procesów samoregulacji w organach oraz w przestrzeni międzykomórkowej.
Korekcja homeostazy i funkcji regulacyjnych organizmu, pod wpływem rezonansu indywidualnego odbywa się zarówno poprzez stymulację, jak i hamowanie funkcjonalnej aktywności gruczołów dokrewnych, uwalnianie mediatorów do wewnętrznego środowiska organizmu, i zależna jest od częstotliwości jaką organizm będzie potrzebował do normalizacji homeostazy.
Twórca metody: „Terapia rezonansem indywidualnym" - Igor Ogorodnyk
Wykorzystane żródła: